වීර මොණරවිල කැප්පෙටිපොල 199 වැනි ගුණානුස්මරණය.

වීර මොණරවිල කැප්පෙටිපොල 199 වැනි ගුණානුස්මරණය ශ්‍රී දළදා මාළිගාවේ මහමළුවේදී පැවැත්විණි.

මීට වසර 199 කට පෙරාතුව ස්‌වකීය ජන්ම භූමියත්, සම්බුද්ධ ශාසනයත්, ජාතියත් ආරක්‌ෂා කර ගැනීමේ පිවිතුරු චේතනාවෙන් අධිරාජ්‍යවාදීන්ට එරෙහිව අභීතවත් ලෙස නැඟී සිට තම ජීවිතය පරිත්‍යාග කළ වීර මොනරවිල කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේ අනුස්‌මරණ උළෙල අද පෙරවරුවේ ශ්‍රී දළදා මාළිගාවේ මහ මළුවේ එතුමන් උදෙසා ඉදි කොට ඇති ස්මාරකය ඉදිරිපිට දී පැවැතිවිණ.

වර්ෂ 1818 නොවැම්බර් මස 26 අද වැනි දිනක කන්ද උඩරට බෝගම්බර දී කැප්පෙටිපොළ රාජපක්‌ෂ වික්‍රමසේකර බණ්‌ඩාරනායක නොහොත් කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේ ජාතිය වෙනුවෙන් දිවි පිදූහ. එය සිහි කරමින් පොලිස් උත්තමාචාර මධ්‍යයේ අනුස්‌මරණ උළෙල පැවැතිවිණ.

මේ අවස්ථාවට එතුමන්ගේ පවුලේ ඥාතී පිරිසක් ද සහභාගි වූ අතර, එහි දී මතක වස්ත්‍ර පූජාකොට පැන් වැඩීම සිදු විය. එමෙන්ම මහා විහාර පාර්ශවන්ගේ අනුනායක හිමිපාණන් වහන්සේලා ඇතුළු මහ සංඝ රත්නය උත්සවයට වැඩම කර සිටියහ.

ගරු දියවඩන නිළමේ තුමන් ඇතුළු සම්භාවනීය පිරිසක් ද පාසල් සිසුන් ද මෙම අවස්ථාවට සහභාගී වූහ.

"වීර මොණරවිල කැප්පෙටිපොල සිහල විරුවාණන් හට නිවන් සම්පත්තියම උදා වේවා"

Kingawood College Histroy

Kingswood College was founded by Mr.L.E.Blaze on 4th May 1891 No 11pavilion street Kandy with eleven students That days it called “The Boys High School” That days it’s a private college .In 1894 financial difficulties blocked Blaze to running the school so he give management of the school to Methodist Mission. In that year Mr.M.D.Hanz joined the college as its first assistant teacher due to lack of space the adjoining house, No.10 of the Pavilion Street was appropriated by the management of the school in that year. The first government exam was held in 1897 but the school was struggling because it lost its senior master and two more teachers it was under those reasons that Mr.E.H.Spencer joined the school in 21th September 1897.He was a good teacher and a cadet officer He proved to be a good disciplinarian he was responsible for organizing the 1st annual sport meet as the 1st prefect of games of the college During this period there has been a rapid growth of school and this made its necessary to shift the school to a larger premise in Brownrigg street which was done about the end of 1897.This was accomplished at a cost of Rs.10,000/=.The main hall of the school was opened in 27th June 1898 that the Boys High School took the name of “Kingswood College” at the suggestion of Mr.Prince who headed the school committee. Our school’s first trained lady teacher was A.Z.Blaze who was with us from 1916-1918.Her duty wad music teaching she did her best to improve the singing of the school .The 25th anniversary was celebrated on the 4th May 1916. In 1918 volleyball was introduced to the school by Mr.G.O.Mendis .In June 1922 the house system was adopted by Mr.Blaze as the number of student continue to grow they need for more peaceful environment to do their work So management of the school started looking for suitable place The location selected that was called “Solomon Gardens” and it was bought with a grant of £4000/=.The plan of the school was drawn by Mr.A.M.Sparr at cost of Rs.200,000/=.The shift to the new place and the new buildings that came up were made possible by a generous gift of from Sir Join Rundless. In 31th December 1923 L.E.Blaze’s official connection with Kingswood College came to an end In 1925 physical expansion of the school continued under Mr. E.Pearson with the opening of new buildings .In 1929 Mr.Gibbon took over as the principal of the school and his period service lasted from 1929-1937. In 1935 photographic society began In 1937 Mr.D.A.J.Utting joined the school as its 3rd principal and he remained with Kingswood unit 1942.1942 is a landmark year in the Kingswood history because in that year Mr.P.H.Nonis came to Kingswood College as its 1st Sri Lankan principal free education was introduced during that time and the salaries of the teachers were paid by the government. Mr.Nonis’s tenure of office was long one and it was exceeded only by that of Mr.Blaze the founder of the Kingswood College During his time Kingswood sports reached excellence especially Hockey reached international level during this period .Brilliant sport man such as F.A.White who was the younger brother of Duncan White brought honor to the college .Athletics reached its peak during this time In 1957 Mr.Nonis was succeed by his deputy principal who served for little over a year.

Srilanka Rugby

KINGSWOOD Vs TRINITY RUGBY 
Kingswood College, Kandy, the first school in the country to play rugger, then known as Kandy Boy's High School, took to the game due to the efforts of a Trinitian L.E. Blaze in 1891, he was the founder principal of the school. And his aim was to see a game, so the first match was played on 27th of November 1891 between the students and staff with L.E. Blaze as the referee, and again on 8th of December 1891 they played another game.

Subsequently the interest for rugby increased in popularity the first rugger fixture between Trinity College and Kingswood on 11th day of August 1906 took place at Bogambara Grounds, and resulted in an exciting 6 all draw. This was the first-ever inter-school rugby game to be played in the country. After a few years after this game Kingswood they gave up he game.

The History of the Kingdom of Kandy

THE KINGDOM OF KANDY
The Mahanuwara Rajadhaniya (Kingdom of Kandy) was the last Independent monarchy of Sri Lanka, which came under the British in 1815. The beautiful city is located in the heart of the Island and surrounded by magnificent mountains. It has a rich history. According to historical records Kandy was first established as a city by King Vickramabahu III of Gampola (1357-1374). Some scholars suggest that the original name was “Katubulu Nuwara”. The popular historical name is Senkadagala or Senkadagalapura after the hermit Senkada, officially is Senkadagala Siriwardhana Maha Nuwara (meaning the “great city”). This long name is generally shortened to Maha Nuwara. Even it was called Kanda Uda Rata (the land on the mountains), the original principality which Europeans have named Kandy. The first King to ascended the throne of Senkadagala was Sena Sammatha Wickramabahu and he reigned from 1473-1511. King Sena Sammatha Wickramabahu ruled the Kingdom of Kandy as a semi-independent kingdom under the Kingdom of Kotte, making it the new capital of the Kingdom of Kandy. Thereafter following monarchs ruled the Kingdom of Kandy. King Sena Sammatha Wickramabahu was followed by his son Jayaweera Astana (1511-1551) and then by Karaliyadde Bandara (1551-1581) who was succeeded by his daughter Dona Catherina aka Kusumasana Devi (1581-1581). Dona Catherina was succeeded by Rajasinha (I) aka Tikiri Bandara (1581-1591) he was succeeded by Vimala Dharma Suriya (I) aka Konappu Bandara and his baptismal name Don Joao of Austria (1591-1604) and he was succeeded by his first cousin Senarat (1604-1635).

ශ්‍රී දළදා මාලිගාවේ එළිමහන් කෞතුකාගාරය

ශ්‍රී දළදා මාලිගාවේ එළිමහන් කෞතුකාගාරය

ත්‍රස්තවාදි බෝම්බ ප්‍රහාරයේදී විනාශ වු කෞතුක නිර්මාණ රාජා ඇතා කෞතුකාගාරය සමීපයෙහි ස්ථාපිත කර

තිබු අතර, එහි ඇති අවධිමත් භාවය නිසා බැතිමතුන්ගේ අවධානයට ලක් නොවීය. 

ඊට පිළියමක් ලෙස එකී කෞතුක නිර්මාණ මුලික කරගෙන මාළිගා පරිශ්‍රයේ තැනින් තැන විසිර තිබු කෞතුක වටිනාකමක් ඇති ශෛලමය හා ලෝහමය නිර්මාණ මෙම යාබද එළිමහන් පරිසරයේ, විධිමත් අයුරින් සංරක‍ෂණය කොට ඇත.

මෙම එළිමහන් කෞතුකාගාරය පිහිටා ඇත්තේ නිදහස් පරිසරයක බැවින් එය නැරඹීමට පැමිණෙන දේශිය

විදේශිය බැතිමතුන් හට නිස්කලන්කව කාලය ගත කිරීමට අවශ්‍ය පහසුකම් සලසා තිබේ. 

මේ තුළින් ඔවුනටඉහල මානසික සුවතාවයක් අත්කර ගත හැක. මෙය ශ්‍රී ලංකාවේ පුරාවිද්‍යා හා අධ්‍යාපන ගවේශකයින් නැවුම් අත්දැකීමක් එක්කලෙමින් බිහිවූ නව සංකල්පයක ප්‍රතිඵලයකි.
අසන්ත බෝලීන්

Sinharaja Rain Forest

Sinharaja Rain Forest 

(UNESCO World Heritage Site)

The last viable remnant of Sri Lanka’s tropical lowland rainforest spanning an area of 18900 acres is located within Sabaragamuwa and Southern provinces of the south-west lowland wet zone of Sri Lanka. Sinharaja is bounded by rivers on three sides. On the north, Sinharaja is bounded by the Napola Dola and Koskulana Ganga. On the south and south-west are the rivers Maha Dola and Gin Ganga. On the west are the river Kalukandawa Ela and river Kudawa Ganga. To the east of Sinharaja is an ancient footpath near Beverley Tea Estate and by the Denuwa Kanda.

6°21′-6°26’N, 80°21′-80°34’E.

Reaching Sinharaja Rain Forest

From Northern or western parts of the country you can reach Sinharaja Forest Reserve via Ratnapura, Kiriella, Kalawana, Weddala. From the South you can enter Sinharaja Rain Forestfrom Deniya. Coming form Hambantota, Udawalawe you can enter Sinharaja from Rakwana side.

Area of Sinharaja Rain Forest

The total area of the Sinharaja Forest Reserve is 18,900 acres or 7,648 hectares. It ranges in altitude from 300m to 1,170m.

Significance of Sinharaja Forest

Sinharaja Forest reserve is also home to over 50% of Sri Lanka’s endemic species of mammals and butterflies, as well as many kinds of insects, reptiles and rare amphibians.

Establishment of Sinharaja Forest Reserve

Most of the area of Sinharaha forest was originally declared a forest reserve under the Waste Lands Ordinance in 1875. In 1978, Sinharaja Rain Forest was included in the international network of biosphere reserves, established and maintained as part of UNESCO’s Man and the Biosphere (MAB) program. In October 1988, this reserve, together with a northeastern extension of it, was declared Sri Lanka’s first National Wilderness Heritage Area. In December 1988, the Sinharaja Biosphere Reserve became Sri Lanka’s first natural site to be added to UNESCO World Heritage list.

Climate of Sinharaja Rain Forest

Meteorological records gathered from in and around Sinharaja over the last 60 years reveal the annual rainfall of Sinharaja Forest has ranged between 3614mm to 5006mm and temperatures from 19°C to 34°C. The high rainfall is owing to two monsoons: south-west monsoons during May-July and the north-east monsoons during November-January.

Physical features

Sinharaja Rain Forest is a narrow strip of undulating terrain consists of a series of ridges and valleys drained by an intricate network of streams, which flow into the Gin Ganga on the southern boundary and Kalu Ganga, via the Napola Dola, Koskulana Ganga and Kudawa Ganga, on the northern boundary.

Nature trails of Sinharaja Rain Forest

The two main nature trails of Sinharaja Rain Forest are those lead to the peak of Moulawella and the peak of Sinhagala. Both of these nature trails begins at Kudawa Conservation Centre (KCC) are equally enjoyable and enlightening. The forest is densly crowded with tall trees growing in close proximity, but winding trails make the trekking. Small streams of crystal-clear cool water, that is home to a variety of fish, toads and crabs, crisscross the trails. And the mixed species of birds are seen in the canopy of woods.

Sinhagala Nature Trail

Trail head: Entrance to the protected area, Kudawa Conservation Centre, Weddagala, Kalawana
Trail end: Sinhagala Peak
Length of the trail: 2.4 km
Rise in elevation gain along the trail: 300m at Trail Head: 473m at Trail End
Approximate time: 5-7 hours
Hiking Season: Best months are December to April

Mulawella Nature Trail

Trail head: Entrance to the protected area, Kudawa Conservation Centre, Weddagala, Kalawana
Trail end: Mulawella Peak
Length of the trail: 2.4 km
Rise in elevation along the trail: 457m at Trail Head to 758m at Trail End
Approximate time: 1-2 hours
Hiking Season: Best months are December to April

Birdlife in Sinharaja Rain Forest

Sinharaja Rain Forest is home to numerous indigenous birds such asthe Ceylon Hanging Parrot (Loriculus beryllinus), the Ceylon Grey Hornbill (Ocyceros gingalensis), the Ashy-headed Laughing Thrush (Garrulax cinereifrons), Layard’s parakeet (Psittacula calthripae), the Jungle fowl (Gallus lafayetii ), the Spur fowl (Galloperdix bicalcarata), the Ceylon Wood Pigeon (Columba torringtonii), the Brown- capped Babbler (Pellorneum fuscocapillum), the Red-faced Malkoha (Phaenicophaeus pyrrhocephalus) and the Ceylon Blue Magpie (Urocissa ornate) among others, are prominent in this area.

19 of Sri Lanka’s 20 species of endemic bird species in Sri Lanka are found in the Sinharaja Reserve
Among the endangered birds are Sri Lanka Wood Pigeon, Green-Billed Coucal, Sri Lankan white-headed starling, Red-faced Malkoha, Green-billed Caucal, Sri Lanka Spur fowl Sri Lankan Blue Magpie, and Ashy-headed Babbler, all of which are endemic.

Mammals, reptiles, amphibians and butterflies

Out of 12 endemic mammal species of the country 8 are found here. Giant squirrel, dusky-stripped jungle squirrel, badger mongoose and endemic purple-faced leaf monkey and torque macaque are frequently seen.

Many threatened species of mammals, reptiles, amphibians and butterflies are found in the Reserve including the leopard. Endemism among mammals and butterflies is greater than 50%. Reptiles and amphibia include python, endemic green pit viper, endemic hump nosed lizard (Lyriocephalus scutatus) and and rough-nose horned lizard (Ceratophora aspera).

Conservation Value Sinharaja

Conservation Value Sinharaja is the last extensive primary lowland tropical rain forest in Sri Lanka. It holds a large number of endemic species of plants and animals, and a variety of plants of known benefit to man. Sinharaja Forest Reserve is the last viable remnant of Sri Lanka’s tropical lowland rain forest; over 60% of the trees are endemic and many of these are rare; and there are 21 endemic bird species, and a number of rare insects, reptiles and amphibians (IUCN Technical Evaluation).

The long-term success of conserving Sinharaja depends upon the sustainable development of its buffer and peripheral zones through a participatory approach emphasizing the involvement of local people. Construction of hotels on peripheral zones and constructions of roads over the protected areas are bound to result in irrecoverable damages to this world heritage site.

Asantha Samaraweera 

Mihinthalaya History

මිහින්තලයේ ඉතිහාසය
අම්බස්තලයල, මිහින්තලය අනුරාධපුර දිස්ත්‍රික්කයේ මිහින්තලය ආසනයේ පිහිටා ඇති අඩි 1000 උසින් යුතු ශේෂ කන්දකි. පුත්තලම - ත්‍රිකුණාමලය (A12) මාර්ගයේ අනුරාධපුර සිට සැතපුම් 8ක් නැගෙනහිරට වන්නට පිහිටා ඇත. චේතියගිරිය එසේත් නැතහොත් සෑගිරි ලෙසද හඳුන්වන එය වඩාත් ප්‍රචලිත වන්නේ මිහින්තලය ලෙසටයි. ඉන්දියාවේ සිට පැමිණි මිහිඳු මහ රහතන් වහන්සේ පොසොන් පොහෝ දින දේවානම්පියතිස්ස රජතුමා ඇතුළු පිරිස හමු වී බුදු දහම දේශනාකලේ කලේ මිහින්තලයේදීය.

මිහින්තලය

මිහින්තලය කඳු පාමුල
වංශ කථාවන්හි දැක්හවෙන පරිදි ක්‍රිස්තු පූර්ව 247 දී ඵළඹෙන ඡෙමිට මුල මාසය හෙවත් පොසොන් පුර පසළොස්වක පොහොදා මිහිදු මහරහතන් වහන්සේ ප්‍රමුඛ ඉට්ටිය, උත්තිය, සම්බල, බද්දසාල රහතන් වහන්සේ නිර්මල දහම් පණිව්ඩය රැගෙන දඹදිව සිට ම්ස්සක පර්වතයට වැඩිසේක. එවකට ලක්දිව රජතුමා වු දේවානම්පියතිස්ස රජතුමා ම්හින්තලයේදි මෙම දුත පිරිසට හමුවුහ. මෙම ‍‍‍‍‍එෙෙතිහාසික හමුවීම සිදුවූ ස්ථානය ශ්‍රි ලාංකික බෞද්ධයෝ ගෞරව බුහුමානයෙන් වැඳුම් පිඳුම් කරති.

මිහිඳු මහරහතන් වහන්සේ ප්‍රමුඛ ධර්මදුත පිරිස දේවානම්පියතිස්ස රජතුමා සහ මෙම දුත පිරිස හමුවූයේ පොසොන් මස පසලොස්වක දිනයකදිය. මිහිදු හිමියන්ගේ ලංකා ගමනය පිළිබද සාහිත්‍ය මූලාශ්‍ර ඇසුරින් වගේම පුරාවිද්‍යාත්මක මුලාශ්‍ර තුලින් ද කරුණු රුස්කර ගත හැක. මේ අනුව වංශ කථා පවසන පරිදි ම් බුදුන් පිරිනිවි වසර දෙසිය තිස්හයක් එළඹුණදා මිහිඳු මහරහතන්වහන්සේ ප්‍රමුඛ පිරිස ලංකාවේ මිහින්තලයට වැඩිසේක. එහිදි මිහිඳු තෙරුණ්ට දේවානම් පියතිස්ස රඡු හමුවි දෙදෙනා අතර ප්‍රශ්නෝත්තර මාලාවක ස්වරුපයේන් සංවාදයක් ඇති විය. ඉන්පසු මිහිඳු හිමි රජු ගේ බුද්ධිය අවබෝධ කර ගැනිමෙන් පසු රඡතුමා ඇතුළු පිරිසට මිහින්තලා කඳු මුදුනේදි පළමු ධර්ම දේශනාව වන චුල්ලහත්තපදෝපම සුත්‍රය දේශනා කරන ලදී.

Sri Lanka National Flag

ජාතික කොඩිය යනු රටක අනන්‍යතාව ලොවට පෙන්වන ප්‍රධාන සංකේතයයි. ශ්‍රී ලංකාවේ ජාතික කොඩියද ,පැරණි රාජකීය කොඩිය ඇසුරෙන් නිර්මාණය වී ඇත.

 (ශ්‍රී ලංකාවේ අවසාන රජ වූ ශ්‍රී වික්‍රම රාජසිංහ නරපති භාවිත කළ කොඩිය).  

ජාතියේ හා මාතෘ භූමියේ ඵෙතිහාසික පසුබිම, පෞඩත්වය, සෛවරිභාවය හා ස්වාධීනත්වය ද ශ්‍රී ලාංකේය ජනතාවගේ එක්සත්භාවය හා සමානාත්මතාව ද අපේ ජාතික කොඩියෙන් පෙන්නුම් කෙරේ. ජාතික කොඩිය හා ජාතික ගීය ශ්‍රී ලංකා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සමාජවාදී ජනරජ ව්‍යවස්ථාවේ ද ප්‍රධාන කොටසකි. ජාතික කොඩියේ හැඩය ඍජුකෝනාඝ්‍රයකි.

පැරණි කොඩිය

ශ්‍රී වික්‍රම රාජසිංහ රජුගේ රාජකීය ධඡය

නව කොඩිය

ජාතික කොඩිය
ශ්‍රී ලංකාවේ ජාතික කොඩිය

එහි දිග පළ‍ලෙහි අනුපාතය 1.2 වේ.එනම් උස/පළල ඒකක 1ක් වන විට දිග ඒකක 2ක් චන පරිදි ය.

ශ්‍රී ලංකාව 1948, පෙබරවාරි 04 වැනි දින තම නිදහස මහා බ්‍රිතාන්‍යයෙන් ලබා ගත් අවස්ථාවේ නැවතත් ඔසොවන ලද්දේ අවසන් ශ්‍රී ලංකා රජ භාවිතා කළ එකී සිංහ කොඩිය වේ.

නිදහස් ලංකාවේ අග්‍රාමාත්‍ය ඩී. එස්. සේනානායක මහතා නව ජාතික කොඩියක් සැලසුම් කිරීම පිළිබඳ ව රජයට උපදෙස් දීම සඳහා කමිටුවක් පත් කළේය. 1950 පෙබරවාරියේදී එම කමිටුව අනුමත කළ සැලැස්මෙහි කඩුව අතින් ගත් සිංහ සංකේතයක් බෝ කොළත් ඒ අයුරින්ම රඳවා කොළ පාට සහ කහ පාට සිරස් තීරු දෙකක් අලුතෙන් එකතු කෙරිණි. ජාතික කොඩිය පිළිබඳ කමිටුවේ අචසාන නිර්දේශ 1950 පෙබරවාරි 13 චෙනිදා පාර්ලිමේන්තුවට යෝජනා කොට . 1951 ‍පෙබරවාරි 27 වෙනිදා පාර්ලිමේන්තු‍වේ දී සභාගත කොට 1951 මාර්තු 02 වෙනිදා පාර්ලිමේන්තුවේ සභා සම්මත වී 1951 මාර්තු 31 වෙනිදා පැරණි පාර්ලිමේන්තුව ඉදිරිපිට ප්‍රධාන කොඩි ගසේ නිදහස් ශ්‍රී ලංකාවේ නව ජාතික ‍කොඩිය ගරු අග්‍රාමාත්‍ය ඩී.එස්. සේනානායක මහතා විසින් ඔසවන ලදි. නව ජාතික කොඩිය සම්මත වීමෙන් අනතුරුව ප්‍රථම වරට නිදහස් උත්සවයකදී ඔසවනු ලැබුවේ 1952 පෙබරවාරී 4 වැනිදා ය. 1972 දී කොඩියේ රතු මුලු හතරේ තිබූ සම්ප්‍රදායික බෝපත් ලාංඡන වෙනුවට නිවැරැදිව බෝපත් හතරක් එකතු විය.

ජාතික කොඩිය සකස් කිරී‍මෙි චිශේෂ කමිටුව

එස්.ඩබ්.ආර්.ඩී.බණ්ඩාරනායක මහතා (සභාපති)
ශ්‍රීමත් ‍ජෝන්.එල්. කොතලාචල මහතා
ජේ.ආර්. ජයචර්ධන මහතා
ආචාර්ය ලලිත් අභය රාජපක්‍ෂ මහතා
ටී.බී. ජයා ම
සෙනට් සභික එස්. නඩේසන් මහතා
ආචාර්ය සෙනරත් පරණචිතාන මහතා (ලේකම්)

ජාතික කොඩියේ එක් එක් සංකේතයේ සු‍විශේෂත්වය පහත සඳහන් පරිදි වේ

කහ පාට සිංහයා – සිංහල ජාතීයත්, සිංහල ජනතාවගේ විනය ගරුකබව, නිර්භීතකම, අභිමානය නායකත්වය, සාධාරණත්වයත්, විදහා දක්වයි.
කහ පැහැ අසිපත – ධාර්මිකව ද නීත්‍යනුකූලව ද යුක්තිගරුකව ද රට පාලනය කරමින් මව් බිමේ ආරක්‍ෂාව උදෙසා නැගී සිටීම.
බෝපත් හතර – මෙත්තා, කරුණා, මුදිතා, උපේක්ඛා යන සතර බ්‍රහ්ම විහරණ ඇතුලු සියලු ආගම්වලට ගරු කිරීමේ උතුම් ගුණය.
තද රතු/මෙරුන් පාට කොටස -ශ්‍රී ලාංකික සියලු ජනතාවගේ ජිව රුධිරය සහ පුරාණ සිංහල රාජකීය ධජයේ නියෝජනය.
කොළ/හරිත හා තැඹිලී/රඹ පැහැ සිරස් පටි දෙක – දෙමළ, මුස්ලිම්, බර්ගර්, මැලේ, ජා, වතු දෙමළ යනාදි සියලු සුඵ ජාතීන් නියෝජනය.
එක සමාන පළලකින් වූ කහ පටිය – ජාතික කොඩියේ සියලු කොටස් එකට බැදී ති‍බේ. සියලු ජාතීන් අතර එකමුතුව. සාමය, ප්‍රඥාව හා අන්‍යෝන්‍ය අවබෝධය පැහැදිලි කරයි.
සිංහයාගේ හිසේ කේශර හා වලිගයේ නැවුණු ඉහල කොටස – මෙම කොටස් දෙක එක සමාන මට්ටමේ පැවතීමෙන් පාලකයා හා රටවැසියන් අතර සමානත්මතාව පැවතීම සහ මැදි පිලිවෙතට ගරු කිරිම.
ජාතික කොඩි‍ය භාවිත කළ යුතු ආකාරය

ජාතික ‍කොඩිය කිසිදු විටක පොළවට සමතලාව සිටින සේ හෝ තිරස් ලෙස රැ‍ගෙන නොයා යුතු අතර සෑම විටම යෂ්ටිය ඍජුව සිටින සේ ගෙන යා යුතුය.
ජාතික කොඩිය ,වෙනස් කොඩි සමග පෙරහැරක ගෙන යන විට එය තිබිය යුත්තේ පෙළපාළියේ දකුණු පසින් වන අතර වෙනත් කොඩි පෙළක් ඇත්නම් එම කොඩි පෙ‍ළේ මැදට ජාතික කොඩිය ගෙන ආ යුතුය.
කිසිවක් හෝ කිසිවෙකු වෙනුවෙන් ජාතික කොඩිය මද වශයෙන් හෝ පහත් නොකළ යුතු ය.
කිසිදු අවස්ථාවක ජාතික කොඩිය බිම නොතැබිය යුතුය.
ජාතික කොඩිය ඔසවන අවස්ථාවක දී සීරුවෙන් සිට එස විය යුතු අතර සියලු දෙනාම නැගී සිටිය යුතුය.
ජාතික කොඩිය එස වූ විගස ජාතික ගීය වාදනය හෝ ගායනය සිදු කළ යුතු අතර වෙනත් කිසිදු සංගීත භාණ්ඩයක් වාදනය නොකළ යුතුය.
හානියට පත් වූ හෝ අවල‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ක්‍ෂණ වූ ජාතික කොඩියක් ප්‍රදර්ශණය නොකළ යුතු අතර ජාතික කොඩියට ඉහළින් වෙනත් කිසිදු ධජ ,පතාක හෝ සැරසිලි නොතිබිය යුතුය.
ජාතික කොඩිය කිසිදු අවස්ථාවක අදින ඇදුමක් ,ඇතිරිල්ලක් ලෙස භාවිත කළ නොහැකි අතර රාජ්‍යය/හමුදා අවමංගල්‍යය වලදී ආස්තරණයක් ලෙස භාවිත කළ හැකිය.
ජනපති ආඥාව යටතේ යුද හමුදා රෙජිමේන්තුවලට සිදු කරන ජනපති වර්ණ ප්‍රදානයක දී හැර කිසිම සලකුණක්, ලාංජනයක්, වචනයක්, රූපයක් ජාතික කොඩිය මත නොතැබිය යුතුය.
ජාතික කොඩියේ කුමන හෝ නිරූපනයක් අවසර රහිතව භාවිත කිරීම ද තහනම් වේ.
අසන්ත බෝලීන්.